چگونه ارزشی‌ها وارد بالاترین شدند؟

این اولین مطلبیه که می‌خوام در مورد بالاترین بنویسم. امیدوارم که از این تحلیل و نظرات من دلگیر نشین. روزی نیست که ایمیل یا پیام IM از افراد ناشناسی دریافت نکنم که ادعا می‌کنند که کشته و مرده‌ی جنبش سبز هستند و مرگ بر خامنه‌ای و ... و نیاز به دعوتنامه‌ی بالاترین برای عضویت و اطلاع‌رسانی دارند. اکثراً هم نام‌هایی مانند علی علوی، امیر محمودی و ... دارند. خوب من که از ماهیت اینگونه افراد باخبرم، کمی سر به سرشان می‌گذارم، مثلاً می‌گویم بالاترین چیه دیگه؟! یا اینکه خودم رو اونطرفی نشون می‌دم و بالاخره بعد از نیم ساعت کلنجار رفتن، هویت اصلی خودشون رو فاش می‌کنن که بعله ما ساندیس‌خور هستیم و می‌خوایم وارد بالاترین بشیم و عملیات انجام بدیم!
برخلاف من، بسیاری از دوستان هستند که این کار رو می‌کنن. طرف میاد یه کامنت با اسم ناشناس توی وبلاگشون می‌ذاره و فقط می‌گه دعوتنامه‌ی بالاترین بفرست، صاحب وبلاگ هم فوری واسش می‌فرسته. هیچ فکر کردید چرا این فرد از دوستانش درخواست دعوتنامه نکرده؟ چرا اشتهای اینها سیری ناپذیره؟ اصلاً این یارو از کجا پیداش شد یک دفعه؟ اینطوری می‌شه که بالاترین پر می‌شه از برادران عرزشی که کاری هم بجز توهین و تمسخر و لات‌بازی بلد نیستند و ما رو هم روز به روز از هدف اصلی‌مون دور می‌کنن.
حالا غرض از این مقدمه، اینکه دوستان، بارها گفته‌ام، در ارسال دعوتنامه دقت زیادی به خرج بدید. هر ناشناسی که درخواست کرد، واسه‌اش نفرستید. خوب شاید بگید این با آزادی بیان تناقض داره. البته حق با شماست، ولی به شرط آنکه گیرنده‌ی دعوتنامه تنها برای ابراز عقاید خودش بخواد عضو بالاترین بشه. اینها فقط یک هدف دارند و اون هم تفرقه‌اندازی و به آشوب کشیدن فضای بالاترین و تعویض خبر اول و توهین و تمسخر و تضعیف جنبش مردمی ایرانه. پس لطفاً، لطفاً، لطفاً، واسه هر کسی دعوتنامه نفرستید.
یه پیشنهاد هم دارم واسه بالاترین: به نظر من توی صفحه‌ی پروفایل هر کاربر، نام معرف اون هم وجود داشته باشه. اینطوری هم کسانی که با چند آی‌دی همزمان فعالیت می‌کنند شناسایی می‌شن، هم اینکه باعث می‌شه افراد در ارسال دعوتنامه دقت بیشتری داشته باشن. چرا که وقتی یک ارزشی توهین و تمسخر می‌کنه و کاربران به صفحه‌ی پروفایلش مراجعه می‌کنن و می‌بینن که به فرض مثال من معرفی‌ش کردم، خوب آبروی من می‌ره.
به هر حال، خود من به دعوتنامه‌هایی که بالاترین در اختیارم گذاشته به چشم امانت نگاه می‌کنم و خیلی توی اینکه به چه کسی بدمشون دقت می‌کنم. امیدوارم شما هم همینطور باشید.